آنفلوآنزاي طيور***
دوره کمون اين بيماري بين سه تا پنج روز ميباشد و کل دوره بيماري نيز بين ده تا چهارده روز است.آنفلوآنزاي طيور نوعي بيماري ويروسي است که سبب بيماري در پرندگان وحشي ماکيان و بوقلمونها مي شود اين ويروس در تمامي نقاط دنيا اشاعه پيدا کرده است اين ويروس براحتي از طريق:
*جريان هوا
*مدفوع
*انسان
*وسايل نقليه
*مگسها
*زباله ها
*حشرات
*لاشه پرندگان مرده متبلا به اين بيماري
*و زباله هاي آلوده انتشار مي يابد.
درکل اين بيماري يا از طريق دستگاه تنفس و يا از طريق ارتباط مستقيم پرندگان بهبود يافته براي هفته هاي متعدد بصورت حامل اين بيماري باقي مي مانند.نشانه هاي کلينيکي اين بيماري شامل
*ناراحتي در دستگاه تنفسي پرنده
*بي حالي
*اسهال
*تورم سطحي حاد
*سيانوزيس
*دهيدراسيون
*و استرسهاي تنفسي مي باشد.
هيچگونه درمان مشخصي براي آنفلوآنزاي طيور وجود ندارد.رعايت امينت زيستي ،تفکيک پرندگان هم سن و هم رده،ذخيره و پاک سازي با رعايت موازين بهداشتي بهترين اقدامات پيشگيرانه در برابر اين بيماري ميباشد.گله هاي آلوده شده به اين بيماري نيز بايستي توسط مقامات مسؤول محلي قرنطينه شوند.
آبله طيور***
دوره کمون اين بيماري چهار تا ده روز و دوره بيماري آن نيز بسيار طولاني است.آبله طيور عفونتي است ويروسي که با رشدي آهسته و در تمامي سنين در طيور بروز مي کند .تقريبا تمامي پرندگان در تمامي سنين به اين بيماري دچار ميشوند .آبله کبوتران مي تواند سبب بيماري مرغها و کبوترها شود.آبله طيوردر تمامي نقاط جهان شايع ميباشد .اين بيماري اغلب در طيور،به صورت مجزا رشد يافته است اين بيماري يکي از قديميترين بيماري هاي شناخته شده در طيور ميباشد.ويروس اين بيماري در سال 1902 شناسايي شد.اين بيماري از طريق :
*ذرات هوا
*پشه هاي ناقل
*و خوردن مواد آلوده منتقل مي شود.
ويروس اين بيماري ميتواند از طريق خون ،چشم،پوست و يا دستگاه تنفسي وارد بدن شود.پشه ها با تغذيه از پرندگان بيمار و يا آلوده به اين ويروس آلوده ميشوند برخي از محققين بر اين اعتقادند که پشه ها تا آخر عمر آلوده باقي ميمانند.نشانه هاي کلينيکي اين بيماري عبارتنداز:
*زخمهاي زگيل مانند در نقاط فاقد پر(سر،پاهاو..)
*عقب ماندن از برنامه رشد
*شيوع کند بيماري در گله
اين ضايعات ممکن است که ظرف دو هفته بعد بهبود يابد اگر زخمهاي ايجاد شده بر اثر اين بيماري قبل از بهبود کامل کنده شوند سبب خونريزي خواهند شد.در اين بيماري دو نوع ضايعه وجود دارد :خشک و مرطوب.ضايعات خشک معمولا د رسطح پوست بروز مي کند و ضايعات مرطوب اين بيماري بصورت ديفتريک مي باشد.براي متوقف ساختن اين بيماري شما مي توانيد طيور را با واکسن آبله واکسينه نماييد.براي واکسينه کردن مرغها بايستي از روشهاي سطحي بال (ww)و در بوقلمونها از روش فوليکول -پر استفاده نماييد.اگر اين ضايعه در پرندگان خانگي ديده شد ميتوان زخم ها را با نيترات نقره ماساژداده و براي 2تا3 دوز آنتي بيوتيک در آب بکار برد.شيوع اين بيماري اگر محدود به پرندگان خانگي است ميتوان آنرا با اسپري کردن حشرات در جهت مرگ پشه ها کنترل کرد.اگر بيماري آبله در ناحيه ايي اندميک است مرغ هاي ورودي به مزرعه را بايستي واکسينه نمود.
بيماري کوريزا***
دوره کمون اين بيماري بين يک ساعت تا چند روز ميباشد .کل دوره اين بيماري نيز بين يک روز تا سه ماه است.اين بيماري نوعي بيماري حاد و يا عفونتي کرونيک است که دستگاه تنفسي مرغ ها قرقاولها و يا پرندگان آزمايشگاهي را با نوعي باکتري مورد حمله قرار مي دهد اين بيماري اغلب در پرندگان با سن هاي 14 هفتگي و يا بالاتر رخ ميدهد در واقع هر چه سن پرنده بالاتر باشد براي اين بيماري مستعدتر خواهد بود.
علايم اين بيماري شامل:
*التهاب مخاط چشم
*زکام
*التهاب در بخش هاي فوقاني غشاي موکوسي مجاري تنفسي(مانند سينوسها)
*عطسه
*تورم صورت
*کاهش توليد تخم مرغ
*و توقف رشد در گله هاي گوشتي مي باشند.
در محدوده يک گله انتقال اين بيماري بصورت پرنده به پرنده صورت مي گيرد.بايستي توجه داشت پرندگاني که از اين بيماري جان سالم بدر مي برند ناقل بيماري باقي خواهند ماند.در ميان يک گله بيمار،آب و غذاي آلوده احتمالا عامل پخش بيماري مي باشد.نشانه هاي کلينيکي اين ببيماري نيز شامل:
*تورم در ناحيه صورت
*تورم در ريش
*ترشح عفونتي غليظ از بيني (همراه با بوي ناخوشايند)و تنفس سخت پرنده مي باشد.
در اين بيماري مصرف غذا و توليد تخم مرغ پرنده کاهش ميابد اين بيماري مي تواند همچنين سبب اسهال شده و رشد پرنده را متوقف نمايد.
نکته:
اگر اين بيماري با بيماري ديگري مانند مايکوپلاسماگالي سپتيکوم(MG)به طور همزمان روي دهد تا چندين هفته گله بيمار باقي خواهد ماند.در اغلب موارد درمان اين بيماري با سولفادمتوکس مي گيرد.در مواردي که اين دارو بخوبي جواب نميدهد و يا اين دارو در دسترس نيست استفاده از سولفامرازين و اريترومايسين بصورت متناوب پيشنهاد مي شود.در صورت شيوع اين بيماري در يک مزرعه ،پيشنهاد مي شود که پرندگان را با توجه به سن آنها از يکديگر تفکيک نماييد و همچنين لاشه پرندگان را با عمل سوزاندن نابود نماييد.همچنين در صورتي که بيماري کوريزا در مزرعه به حالت آندميک در آمده است پرندگان جايگزين بايستي صد در صد واکسينه شوند و سپس جايگزين شوند.
پاسترولوز***
دوره کمون اين بيماري بين سه تا پنج روز است روند درگير شدن اين بيماري با گله نيز بسيار آهسته و طولاني است.اين بيماري نوعي بيماري عفوني کرونيک در مرغ هاست و عامل ايجاد آن نيز نوعي باکتري است.اين بيماري را مي توان با نشانه هايي مانند:
*التهاب صورت
*التهاب ريش و تاج شناسايي شود .
اين بيماري مي تواند تمامي پرندگان را در سنين مختلف در گير کند ولي هر چه سن پرنده بيشتد باشد در برابر عامل بيماري زا مستعدتر خواهد بود .انتقال اين بيماري به صورت پرنده به پرنده(از پرنده بيمار و يا ناقل به پرنده مستعد)ميباشد.
محل زندگي آلوده به باکتري عامل اين بيماري نيز ميتواند عامل انتفال اين بيماري به پرندگان باشد.عامل اين بيماري بطور معمول از خلال غشاي موکوسي حلق و يا مجاري فوقاني دستگاه تنفس وارد بافت پرندگان مي شود.تحقيقات نشان داده است که عامل اين بيماري از طريق زخمهاي سطحي نيز مي تواند وارد بدن پرندگان شود.گربه هاي وحشي ،راکونها و ساير حيوانات وحشي کوچلک مي توانند عامل اين بيماري را از طريق مخاط دهان خود به پرندگان و حشي منتقل نمايند .بايستي توجه داشت که پاستورلوز کرونيک ميتواند سبب شيوع وباي پرندگان شود نشانه هاي کلينيکي اين بيماري در پرندگان و همچنين گله هاي در گير با اين بيماري غيرمحسوس است اگر روند شيوع اين بيماري آهسته باشد تلفات کمي خواهيم داشت و کاهش ناچيزي نيز د رتخم مرغ توليدي خواهيم داشت.امادر کل پرندگان در گير با اين بيماري تورم و همچنين زخم هايي را در صورت داشته و ترشح چرک از بيني دارند.
نکته:
در مواردي که بيماري به گوش مياني سرايت کرده است عدم تعادل در پرنده را خواهيم داشت.در مان اين بيماري نيز توسط سولفادي متوکسين صورت مي گيرد.ولي ساير سولفاتها نيز در درمان اين بيماري موثر ميباشند.
برونشيت عفوني***
دوره کمون اين بيماري بين هفده تا سي و شش روز ميباشد دوره بيماري نيز بين ده تا چهار ده روز ميباشد.اين بيماري نوعي بيماري حادويروسي است که دستگاه تنفس طيور را مورد حمله قرار ميدهد .ويروس اين بيماري در شاخه کورناويروس طبقه بندي ميشود اين بيماري فقط در مرغ ها ديده مي شود و تمامي مرغ ها مستعد اين بيماري ميباشند مگر آنکه قبل از مواجه شدن با بيماري واکسينه شده باشند.پرندگاني که به اين بيماري مبتلا شده و سپس بهبود يافته اند براي زمان هاي طولاني د ربرابر اين بيماري مصون خواهند بود .بر اساس تحقيقات صورت گرفته اين بيماري مسري ترين بيماري شناخته شده طيور ميباشد.اين بيماري به روشهاي مختلفي د رمزرعه اشاعه مي يابد برخي از اين روشها عبارتند از:
*از طريق هوا
*از طريق بسته هاي غذا
*لاشه پرندگان مرده بر اثر بيماري
*پرورش طيور در مکانهاي آلوده شده به ويروس اين بيماري
*حمل ويروس اين بيماري توسط جوندگان
پرندگاني که از لحاظ کلينيکي بهبود يافته اند براي هفته هاي متعدد ويروس را از طريق مدفوع خو دفع مي کنند.بايستي توجه داشت که نشانه هاي کلينيکي اين بيماري ناگهان بروز مي کنند.اما شدت و سرعت بروز نشانه هاي کلينيکي به برخي از عوامل مانند:
*سن گله
*سلامت عمومي گله
*و وضعيت ايمني گله بستگي دارد.
برخي از نشانه هاي اين بيماري عبارتند از :
*کم شدن مصرف آب و غذا
*ترس پرندگان
*وجود چرکهاي آبکي در چشم ها و بيني پرنده
*سختي تنفس در پرندگان جوان
*شنيدن صداي نفس نفس زدن مرغ ها در سالن
*توليد تخم مرغ در اين بيماري مي تواند به نصف کاهش يابد.
در اين بيماري هيچگونه ضايعه عصبي شبيه آنچه که در بيماري نيوکاسل مي بينيم نخواهيم داست بايستي توجه داشت که ضايعات اين بيماري بيشتر در دستگاه تنفسي طيور بروز مي کند .
از نکات ديگري که بايستي به آن توجه کرد اينست که جنين هاي آلوده به اين ويروس دردوران جنيني و قبل خواهند مرد.ضايعات اوليه در پرندگان جوان ،التهاب چشمهاست که پس از گذشت مدت زمان کوتاهي با ترشح چرک از چشمها و بخصوص بيني شدت مي يابد و در نهايت نيز ترشحات موجود د رناي پرنده افزايش مي يابد.اين بيماري هيچگونه درمان مشخصي ندارد.استفاده از آنتي بيوتيک ها در اين بيماري ممکن است که بمدت سه تا پنج روز در نبرد ثانويه بر عليه باکتريها به کمک پرنده بي يايد.مديريت بهداشتي صحيح و مناسب مي تواند از بروز اين بيماري جلوگيري نمايد.
لارينگو تراکييت***
دوره کمون اين بيماري بين دو تا دوازده روز ميباشد دوره بيماري نيز بين هفت تا چهارده روز مي باشد.اين بيماري نيز نوعي بيماري ويروسي مسري است که بيشتر در قرقاول ها و مرغ ها ديده مي شود.مشخصه بسيار مهم اين بيماري :
*پرنده در ناي خود احساس ناراحتي مي کند
*در ناي پرنده خونريزي مشاهده مي شود
در ابتلا به اين بيماري ، پرندگاني با سن چهارده هفته و يا بيشتر مستعد تر از پرندگان جوان ميباشند.در واقع،بيشترين ميزان شيوع اين بيماري در پرندگان پير روي ميدهد.مرغ هاي بهبود يافته از اين بيماري تا مدتها ناقل بيماري باقي خواهند ماند.بنابراين مزارع پرورش طيور تا مدتها پس ا زبروز اين بيماري آلوده باقي خواهند ماند .
انتقال اين بيماري از يک پرنده به پرنده ديگر بطور مستقيم ميباشد .ارتباط پرنده بالاشه پرندگان مرده بر اثراين بيماري و يا با بافتهاي آلوده به ويروس اين بيماري ميتواند راه ديگر انتقال اين بيماري به پرندگان سالم باشد.واکسيناسيون نامناسب نيز مي تواند از عوامل خطرزا در زمينه ابتلاي طيور به اين بيماري باشد.ويروس اين بيماري مي تواند از طريق کفش،لباس و يا لاستيک خودروها به مزرعه راه يابد.مرغ هاي بهبود يافته از اين بيماري ينز تا 24 ماه ناقل باقي خواهند ماند.نشانه هاي کلينيکي اوليه اين بيماري شامل:
*چشمان پر از آب
*ساکت بودن پرنده(بدليل آنکه نفس کشيدن براي پرنده سخت ميباشد)
*سرفه و عطسه
نکته:پرندگان بدليل عدم داشتن ديافراگم قادر به سرفه و يا عطسه کردن نيستند و در واقع سرفه و عطسه در منابع و مقالات علمي تنها بعنوان يک اصطلاح استفاده ميشوند.
*سوت کشيدن پرنده:پدنده سر خود را براي بيرون دادن ترشحات از بيني خود تکانهاي شديدي ميدهد.
نکته:پرندگاني که نشانه سوت کشيدن را بروز مي دهند در اصطلاح callers ناميده ميشوند.
*از ناي پرنده بيمار خون آميخته با سرم لخته شده ترشح ميشود.
*افت شديد تخم مرغ
و بسياري از پرندگان نيز بدليل fixation مي ميرند.
ضايعات اين بيماري اغلب در دستگاه تنفسي بروز مي کند و در اين بيماري نيز هيچگونه نشانه عصبي را نخواهيم داشت.
در اين بيماري خونريزي در ناي از نخستين نشانه هايي ميباشد که با توجه به آن تا حدودي مي توان به بروز اين بيماري در گله شک کرد.درمان اين بيماري بسيار سخت است .بنابراين رعايت برخي از نکات قبل از شيوع اين بيماري در گله پيشنهاد مي گردد . برخي از اين نکات عبارتند از:
*ايجاد شرايط قرنطينه مناست در مزرعه
*مراقبت و حفاظت شديد از مزرعه
*داشت پرسنلي جداگانه براي بررسي وضعيت پرندگان بيمار موجود در گله ها
*مديريت واکسيناسيون و همچينن استفاده از آنتي بيوتنک در گله هاي بيمار
پيشنهاد ميگردد که انجام عمل واکسيناسون را در گله هاي طيور تا رسيدن گله به سن شش هفتگي به تاخير انداخت.استفاده از واکسن به روشlt روشي موفق براي ساير بيماري ها نيست اما در مناطقي که اين بيماري بصورت اپيدميک درآمده است پيشنهاد ميگردد.
نیوکاسل***
دوره کمون این بیماری بین پنج تا هفت روز و طول کل دوره این بیماری بین ده تا چهار ده روز میباشد.این بیماری،نوعی بیماری حاد دستگاه تنفسی طیور است که درتمامی سنین درطیور بروز میکند.از ویژگی های شاخص این بیماری سرعت پخش بالای آن میباشد.این بیماری سبب تلفات بسیار بالایی بخصوص در پرندگان جوان میشود.
اما این بیماری نه تنها درتمامی سنین در پرندگان بروز میکند بلکه سبب بیماری انسان و سایر پستانداران نیز میشود.این بیماری ممکن است که سبب بروز عفونت چشم در افرادی که در آزمایشگاه های تشخیصی کار میکنند و یا کسانی که در تیمهای واکسیناسیون فعالیت میکنند شود.ورود این بیماری به مزرعه می تواند از طریق :
*جریان هوا
*کفش آلوده
*کارمندان مزرعه
*کسانی که وظیفه غذا دهی به طیور را بر عهده دارند
*بازدید کنندگاه مزرعه
*چرخهای وسایل نقلیه
*تجهیزات آلوده
*و پرندگان وحشی صورت بگیرد.
بیماری نیو کاسل میتواند از طریق تخم مرغ به جوجه ها منتقل شود.اما بایستی به این نکته توجه کرد که جنین های آلوده به این ویروس قبل از هچ شدن می میرند.
نشانه های کلینیکی این بیماری شامل:
*شیوع ناگهانی این بیماری در گله
*پخش سریع این بیماری در میان پرندگان گله
*شنیدن صدای خشن از پرنگان
*بروز ناراحتی در گله
*بروز حالتهای ترس غیر عادی در پرندگان
*ترشح چرک از بینی
*تنفس سخت پرنده
*شنیدن صدای نفس نفس در سالنها
*تورم موضعی
*فلجی
*لرزش بدن پرنگان
*پیچیدگی گردن پرنده
*احتقان و خونریزی در تمامی بافتها
*کدر شدن کیسه های هوایی
*ایجاد حالت اکسیداتیو در ریه ها
*التهاب حاد مجاری تنفسی
این بیماری ُهیچ درمان خاصی ندارد ولی استفاده از آنتی بیوتیکها به مدت سه تا پنج روز می تواند از عفونت باکتریاییی ثانویه (مانند عفونت های حاصل ازE.coli) در پنده جلوگیری کند.پنشگیری از این بیماری نیز توسط واکسیناسیون صورت می گیرد.
مایکوپلاسما کالی سپتیکوم***
دوره کمون این بیماری بین سه تا ره روز میباشد . این بیماری نوعی بیماری مسری است که در:
*طیور صنعتی
*پرندگان زینتی
*passerine
*کبوترها
و در تمامی سنین رخ میدهد.اما با این حال پرندگان جوان برای این بیماری بیشتر مستعد می باشند. امروزه کار شناسان ضعف های مدیریتی و همچنین عدم رعایت کامل موازین امنیت زیستی را عامل اصلی بروز این بیماری میدانند.این بیماری هم به صورت مستقیم و هم بصورت غیر مستقیم منتقل می شود.نشانه های کلینیکی این بیماری تا بروز کامل آن به سختی شناسایی می شوند اما نشانه های کلنیکی آن:
*ترشحات چسبناک ازبینی
*وجود ترشحاتی شبیه به خامه درچشمها
*تورم سینوسها
*التهاب کیسه های هوایی
*عطسه
*پرت کردن سر در جهت بیرون راندن ترشحات از بینی می باشند.
این بیماری می تواند به آرامی و یا حتی بصورت حاد در یک گله گسترش یابد .پرندگان مبتلا به این بیماری معمولا از الگوی رشد با زمی مانند پرندگان بهبود یافته از این بیماری برای مدت قابل توجهی ناقل باقی می ماند.درمان این بیماری نیز از طریق داروهایی مانند:
*اریترومایسین
*تایلوسین
*اسپکتینومایسین
*لینکومایسین
صورت می گیرد.از میان دراوهای فوق تایلوسین نتایج خوبی خواهد داشت . تجویز بیشتر این داروها نیز از طریق :
*آب مصرفی
*غذا
*ویا تزریق می باشند.
سل مرغی***
دوره کمون این بیماری هفته ها طول می کشد و دوره کامل این بیماری نیز ادامه دار خواهد بود.
ای بیماری نوعی بیماری کرونیک عفونی است که به آدلامی در رندگانی با سن بالا با عامل باکتریوم پخش می شود.این عفون بیشتد در مرغ هایی با سن یک سال و یا بیشتد رخ می دهد بایستی توجه داشت که ابن بیماری در پرندگان جوان نیز رخ می دهد . این بیماری در اکثر موارد بر اثر آلودگی محیط روی میدهد پرندگان بیمار ارگانیسم بیماری را از طریق مدفوع خود دفع می کند. این بیماری می تواند از پرنده به پرنده و یا از پرنده به حیواناتی مانند جونگان و یا از جوندگان به پرندگان تلف شده بر اثر این بیماری ممکن است که سبب آلودگی جوندگان شود.از علائم کلینیکی این بیماری میتوان به کاهش وزن پرندگان اشاره کرد.این بیماری گله را به سویی پیش خواهد برد که گله با lamenessمواجه می شود.هیچ درمان موثری برای این بیماری شناخته نشده است .راه های پیشگیری از این بیماری نیز عبارتند از:
*رعایت تعداد قطعه مرغ به ازای هر سالن
*کنترل جوندگان و مبارزه با آنها
*رعایت سخت موازین بهداشتی در تجهیزیات و ساختمان.
نتیجه گیری:
به طور مسلم بروز بیماری های تنفسی در صنعت طیور مدرن امری اجتناب ناپذیر است ولی بایستی توجه داشت که شناسایی به موقع بیماری و کنترل آن در مراحل اولیه می تواند از بروز بسیاری از زیان های اقتصادی جلوگیری کند زیان هایی که بنابر اعلام سازمان های بین المللی بسیار بیشتر از زیان های ناشی از آنفلو آنزای طیور بوده است در واقع بیماری های تنفسی در طیور یک مشکل اساسی است مشکلی که اگر در صدد شناخت صحیح و رفع آن بر نیاییم خسارت هایی جبران نا پذیر را به صنعت طیور کشور وارد خواهد آورد.
منبع: مجله دنیای کشت و صنعت سال 1386
آمار
وب سایت:
!!!!:مگه میشه!!!!!!!!
